ಚಿತ್ತಾರ

ನನ್ನೆದೆಯ ಪುಟದಿ ಪ್ರೀತಿಯ ಚಿತ್ತಾರ ಮೂಡಿತು,
ಅದನ್ನು ಎಳೆ ಎಳೆಯಾಗಿ ಬಿಡಿಸಿದವಳು ನೀನೆ.
ಈಗ ನೀನಿಲ್ಲದೆ ಆ ಬಣ್ಣವು ಮಾಸಿತು,
ಮತ್ತೆ ಬಂದು ಚಿತ್ತಾರವ ಮೂಡಿಸಬಾರದೆ? ನನ್ನ ಮನದನ್ನೆ!

ನೀ ನನ್ನ ಚಂದಿರ

ಚಂದಿರ ಬಂದು ಬಾನು ಬೆಳಗಿದಂತೆ,
ನಿನ್ನ ಆಗಮನದಿಂದ ಬೆಳಗಿತು ನನ್ನ ಬಾಳು.

ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ಚಂದಿರನು ಕೂಡ ಬರುವನು ಭೂಮಿಗೆ ಹತ್ತಿರ,
ಆದರೆ,ನೀ ಮಾತ್ರ ಉಳಿದೇ ಬಿಟ್ಟೆ ನನ್ನಿಂದ ದೂರ.

ಒಂದಂತು ಸತ್ಯ...
ಚಂದಿರನು ಸದಾ ಸುತ್ತುವಂತೆ ಭೂಮಿಯನು,
ನಿನ್ನ ನೆನಪುಗಳು ಸುತ್ತುತ್ತಲೆ ಇರುವುವು ನನ್ನನು.

ನಿನ್ನ ಸವಿನೆನಪುಗಳು ಹುಣ್ಣಿಮೆಯಂತೆ ಬೆಳಗಲು,
ನೀನಿಲ್ಲದೆ ನನ್ನ ಬಾಳು ಅಮಾವಾಸೆಯ ಕತ್ತಲು...

ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿ

ಕೆಲವರೆಂದರು...
ಪ್ರೀತಿಯೆಂಬುದು ಆಗಸಕ್ಕಿಂತ ಎತ್ತರ.
ಇನ್ನೂ ಕೆಲವರೆಂದರು...
ಪ್ರೀತಿಯೆಂಬುದು ಸಾಗರಕ್ಕಿಂತ ಆಳ.
ಆದರೆ ನನಗೆ...
ಪ್ರೀತಿಯೆಂದರೆ ಮಗುವಿನ ನಗುವಿನಷ್ಟೇ ಸುಂದರ...
ಅದು, ಹಕ್ಕಿಗಳ ಚಿಲಿಪಿಲಯಷ್ಟೇ ಸುಮಧುರ||