ಬೇಡ ಭೇದ!

ನೀ ಬೆಳ್ಳಗಿದ್ದರೂ, ಕಪ್ಪಗಿದ್ದರೂ ನಿನ್ನ ನೆರಳು ಕಪ್ಪು,
ಇದು ತಿಳಿದಿದ್ದರೂ ಮಾಡಬೇಡ ವರ್ಣಭೇದದ ತಪ್ಪು||

ನೀ ಸಿರಿವಂತನಾದರೂ, ಬಡವನಾದರೂ ನೀ ತಿನ್ನುವುದು ಅನ್ನ,
ಇದು ಗೊತ್ತಿದ್ದರೂ ಸೂಸಬೇಡ ಬಡವ-ಬಲ್ಲಿದನೆಂಬ ತಾರತಮ್ಯದ ವಿಷವನ್ನ||

ನೀ ಹಿರಿಯಜಾತಿಯವನಾದರೂ, ಕೀಳು ಜಾತಿಯವನಾದರೂ ಗಾಳಿಯೇ ನಿನ್ನ ಉಸಿರು,
ಇದು ಅರಿತಿದ್ದರೂ ಅಂಟಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಡ ನೀ ಜಾತಿಭೇದವೆಂಬ ಕೇಸರು||

ವಿಶ್ಲೇಷಣೆ:
ಈ ನಮ್ಮ ಸಮಾಜದ ಪಿಡುಗಾಗಿರುವ ನಾನಾ ರೀತಿಯ ಭೇದ-ಭಾವಗಳು, ನಮ್ಮನ್ನು ಕಾಡುತ್ತಲೆ ಇವೆ. ಮನುಜ ಎಷ್ಟೇ ಮುಂದುವರೆದಿದ್ದರೂ ಈ ವಿಶಯಗಳಲ್ಲಿ ಇನ್ನೂ ಹಿಂದುಳಿದಿದ್ದಾನೆ!
ಇವುಗಳಿಂದ ಹೊರಬಂದು ಎಲ್ಲದರಲ್ಲೂ-ಎಲ್ಲರಲ್ಲೂ ಒಂದಾಗಿ ಬಾಳಲಿ ಎಂಬುದೆ ಈ ಕವನದ ಆಶಯ!