ಎಲ್ಲರಿಗು ನಾನು - ನನ್ನ ಮನಸ್ಸು ಮಾಡುವ ವಂದನೆಗಳು. ಈ ಮನಸ್ಸೆಂಬುದು "ಭಾವನೆಗಳಿಗೆ" ಹಿಡಿದ ಕನ್ನಡಿ ಮತ್ತು ಒಬ್ಬ ಮನುಷ್ಯನ ಗುಣಗಳಿಗೆ ಇರುವ ಕೈಪಿಡಿ. ವಿವಿಧ ಭಾವನೆಗಳಿಂದ ರೂಪಗೊಂಡವನೆ ಮನುಷ್ಯ. ಹಾಗಾಗಿ ಇಲ್ಲಿ "ನಾನು" ಎಂಬ ಪದದ ಅರ್ಥ "ಭಾವನೆ" ಎಂಬುದು. ಹೇಗೆ, ಕನ್ನಡಿಯಲ್ಲಿ ಅದರ ಮುಂದಿರುವ ವಸ್ತುವಿನ ಆಕಾರ ಮತ್ತು ಅದರ ಹಿಂದಿನ ವಸ್ತುಗಳು ಕಾಣುವುದೊ, ಹಾಗೆ ಈ ಮನಸ್ಸೆಂಬ ಕನ್ನಡಿಯಲ್ಲಿ ಕಾಣುವುದು ಭಾವನೆ ಮತ್ತು ಅದರ ಹಿಂದಿರುವ ನೆನಪುಗಳು ಮಾತ್ರ. ಹಾಗಾಗಿ ಇಲ್ಲಿ "ಭಾವಕನ್ನಡಿ" ಎಂಬುದರ ಅರ್ಥ "ಮನಸ್ಸು" ಎಂಬುದು!
ಮಂಗಳವಾರ, ಮಾರ್ಚ್ 13, 2012
ಕಂಬದ ದೀಪ!!!
ನಾಲ್ಕು ರಸ್ತೆಗಳು ಕೂಡುವ ಆ ನಿಬಿಡ ಜಾಗದಿ
ಹಸಿರಿನಿಂದ ಕೆಂಪಿಗೆ ತಿರುಗಿದ ಕಂಬದ ದೀಪ.
ಅಲ್ಲಿಯವರೆಗು ಓಡುತಿದ್ದವು ಗಾಡಿಗಳೆಲ್ಲವು ಶರವೇಗದಿ,
ನಿಂತವು ಅವೆಲ್ಲವು, ಹಾಕಿದರೆಲ್ಲರೂ ಅದಾರಿಗೊ ಶಾಪ.
ಕಣ್ಣಿನಲ್ಲಿ ಬಿದ್ದ ಧೂಳನು ಒರೆಸಿ ನೋಡಲು,
ಅವನಿಗೆ ಕಂಡಿದ್ದು ತೆರೆದ ಒರಟು ಕೈಗಳು.
ಚಾಚಿದ ಆ ಕೈಗಳು ದುಡ್ಡನು ಬೇಡಲು,
ಕುಪಿತಗೊಂಡ ಅವನು ನೀಡಿದ್ದು ಬೈಗಳು.
ಮುಂದೆ ಸಾಗಿದವು ಆ ಕೈಗಳು ಮಗದೊಬ್ಬನನು ಬೇಡುತ,
ಅವನೋ, ಗೊಣಗಿದ "ಇದಕ್ಕಿಂತ ಸಾಯುವುದೇ ಲೇಸು"!!!
ಅದ ಕೇಳರಿಯದಂತೆ, ಎಲ್ಲರನು ಬೇಡುತ್ತ ಹೊರಟಿತು,
ಕೊನೆಗೂ ಆದಾವನೋ ಪುಣ್ಯಾತ್ಮ ಕೊಟ್ಟ ಪುಡಿಗಾಸು.
ಕೆಂಪು ಹಸಿರಾಗುವ ಸಮಯ ಅದಾಗಲೆ ಶುರುವಾಗಿತ್ತು,
ಮೆಲ್ಲನೆ ಮುಚ್ಚಿದ ಆ ಕೈಗಳು ಅಲ್ಲಿಂದ ಸರಿದಿತ್ತು,
ಮತ್ತೆ ಹಸಿರು ಕೆಂಪಾಗುವುದ ಕಾಯುತ್ತ, ಬದಲಾಗಬಾರದೇ ಕಂಬದ ದೀಪ ಎಂದು ಬೇಡುತ್ತ...
ಇದಕ್ಕೆ ಸಬ್ಸ್ಕ್ರೈಬ್ ಆಗಿ:
ಕಾಮೆಂಟ್ಗಳನ್ನು ಪೋಸ್ಟ್ ಮಾಡಿ (Atom)
ಕಾಮೆಂಟ್ಗಳಿಲ್ಲ:
ಕಾಮೆಂಟ್ ಪೋಸ್ಟ್ ಮಾಡಿ